کیومرث صابری

کیومرث صابری درسال1320درشهرستان فومن به دنیا

آمد ،شهرت ومحبوبیّت وی نخست باستون «دوکلمه حرف حساب»

در روزنامه ی اطلاعات آغازشد0 در سال1369مجله ی گل آقارامنتشر

کردوجریان طنز درمطبوعات راکمال بخشید.یکی از کارهای زیبای او

بهره گیری ازسروده های شاعران گذشته ومعاصروپرداخت طنزباتغییرات

ظریف وزیرکانه درشعرمی باشد.آن چه می خوانیم نقیضه (پارودی) شعر

                                             «کفش هایم کو؟» ازسهراب سپهری شاعر معاصر است :

پاره ترین قسمت دنیا!

...کفش هایم کو؟!

دم درچیزی نیست .

لنگه ی کفش من اینجاها بود!

زیراندیشه ی این جا کفشی!

مادرم شایداینجا دیشب

کفش خندان مرا،برده باشدبه اتاق

که کسی پانتپاند درآن

هیچ جایی اثرازکفشم نیست

نازنین کفش مرادرک کنید

کفش من کفشی بود

کفشستان!

وبه اندازه ی انگشتانم معنی داشت...

پای غمگین من احساس عجیبی دارد

شصت پای من از این غصه ورم خواهدکرد .

شصت پایم به شکاف سرکفش، عادت داشت...!

نبض جیبم امروز

تندترمی زند ازقلب خروسی که دراندوه غروب

کوپن مرغش باطل بشود ...

جیب من ازغم فقدان هزاروصد وهشتاد وسه چوق

که پی کفش ،به کفاش محل خواهد داد .

«خواب درچشم ترش می شکند.»

کفش من پاره ترین قسمت دنیا بود

سیزده سال وچهل روز مرادرپا بود

«یادبادآن که نهانش نظری بامابود»

دوستان!کفش پریشان مرا کشف کنید !

کفش من می فهمیدکه کجا باید رفت ،

که کجا بایدخندید .

کفش من له می شد گاهی

زیرکفش حسن وجعفروعبّاس وعلی

توی صف های دراز .

من دراین کلّه ی صبح، پی کفشم هستم

تاکنم پای درآن

و به جایی بروم

که به آن «نانوایی»می گویند!

شاید آن جابتوان ،نان صبحانه ی فرزندان را

توی صف پیداکرد

باید الان بروم،...اما نه!

کفش هایم نیست!کفش هایم ...کو؟!

انجمن ادبی گروه زبان و ادبیّات فارسی